Vruchten en zaden

De tuin verandert...
Langzamerhand verdwijnen de meeste uitbundige kleuren van de bloeiende planten. Daarvoor in de plaats komt een enorme variëteit aan vruchten en zaden. Maar dat moet je wel willen zien! 

Ook al is een plant dor en bruin, de zaaddoosjes zijn vaak fascinerend van vorm. Zelf ben ik helemaal gegrepen door de talloze vormen van vruchten en zaadjes. Kasten vol heb ik al gespaard. Ieder jaar opnieuw! Het leuke is dat het blijkbaar aanstekelijk werkt, want ook andere KNNV-leden zijn zaden gaan verzamelen. Samen komen we tot een prachtige zadenlijst waar iedereen weer zaden uit kan bestellen. Kijk maar eens op www.knnv.nl/hoorn waar de zadenlijst is in te zien.

Zo zie je op deze pagina: Acanthus met gemene priknaalden, duifkruid met satelietachtige zaadjes, stokroos met mooi verpakte zaden, ruig klokje met oerlelijke-maar o zo vernuftige strooidoosjes, agrimonie met ongelooflijke klitvruchtjes (krijg ze s.v.p. niet in je haar), prachtige ivoren zaadjes van het glad parelzaad, en tot slot het prachtige ballerinaatje van de besanjelier.  Allemaal vol beloften voor volgend jaar!

Vlinders en libellen

Afgelopen week was het compleet feest in onze tuin: tientallen kleine vossen, enkele distelvlinders, dagpauwogen, atalanta's, distelvlinders, argusvlinders en diverse blauwtjes dartelden er rond. Met hun lange roltong dronken ze de nectar uit de kleine diepe bloemetjes van de vlinderstruiken en het koninginnenkruid. Waarschijnlijk is de zuidelijke luchtstroming debet aan dit vlinderfeest.

Dit argusvlindertje op het koninginnenkruid viel me op door zijn afgeknipte vleugelpunten. Gewoon slijtage? Of zou een vogel hebben geprobeerd dit vlindertje te pakken?

Ook de libellen zijn heel actief momenteel.

Ik vond vanmiddag een mooie houtpantserjuffer (vrouwtje). Deze groep libellen vormen een aparte groep. Zij hebben in rust hun vleugels schuin naar achteren gestrekt. De andere soorten juffertjes houden de vleugels recht over hun lijfje gestrekt. Deze houtpantserjuffer dankt haar naam aan haar manier van eitjes afzetten: dat doet ze namelijk in de bast van een twijg langs de waterkant. Prachtig als je zoiets ontdekt in je tuin. Aan het eind van de winter vallen de piepkleine larfjes uit hun twijgje in de sloot.

Een veel grotere libel is de Paardenbijter. Deze twee exemplaren rusten even op de vierkante stengels van het helmkruid. Daarna gaan ze er weer als een speer van door om in de tuin allerlei vliegjes te vangen.

Wat vliegt daar?

Afgelopen week was het topdrukte in de tuin met al die fouragerende insecten. Door het mooie weer gaven de bloemen veel nectar en de vlinders en hommels vlogen af en aan. Het gamma-uiltje haastte zich van bloem tot bloem. Best lastig om dat kenmerkende "pistooltje" op zijn vleugels in beeld te krijgen.
Hier zie je  het gamma-uiltje op de betonie, die trouwens ook veel bijensoorten aanlokt.

Maar er vloog natuurlijk veel meer: gehakkelde aurelia's, dagpauwogen, citroenvlinder, boomblauwtjes en icarusblauwtje.
En nu maar hopen dat ze hun eitjes gaan afzetten in onze tuin....

Er zijn insecten die mensen afschrikken omdat ze op een eng beest lijken, bijv. op een wesp. Die mimicrytechniek gebruikt de hoornaarzweefvlieg ook: hij oogt als een echte hoornaarwesp en zoemt zelfs met een dreigende zware brom. Maar.. het is een gewone zweefvlieg die niet eens kan steken! Wel groeien zijn larven op in een wespennest, waar ze van de dode en zieke wespenlarven eten. Hier snoept een hoornaarzweefvlieg onschuldig van de nektar van het koninginnenkruid.





Dan klinkt plots het tsjirr..tsjirr.. van alle kanten. Vooral uit de grote ceder komt het geluid en daar zie ik duidelijk wie dat veroorzaakt: een nestje staartmezen die gezellig pratend van tak tot tak vliegen om ondersteboven te zoeken naar kleine insektjes en spinnetjes. Wat een kleine beestjes; meer staart dan lijf!